Slìpjańska wósada jo była dobra gósæinarka

   
2011-07-12
Spokojne gósæi a organizatory na Serbskem ewangelskem cerkwinskem dnju
-
NC: Chto jo ten Serbski ewangelski cerkwiny Ÿeń zorganizìrował a kogo su organizatory mìli za partnarja a snaŸ teke za sponsora?

Manfred Hermaš: Za pœigótowanje kuždolìtnych cerkwinych dnjow jo pœe­cej zagronity Serbske ewangelske towaristwo. Kužde lìto wóno se wobroœujo na drugu serbsku wósadu a se jeje pšaša, lìc by kœìła byœ gósæinarka togo dnja. Wót tych 65 cerkwinych dnjow jo se wìtšy Ÿìl wótmìł w Górnej, ale nìkotare teke w Dolnej Łužycy a w Slìpem.
Ako jo naša cerkwinska rada w maju 2010 napšašanje towaristwa dostała, jo gremium tomu jadnogłosnje pœigło­-so­wał. Což nastupa wótgłosowanje terminow w našej wósaŸe, jo była stawna wumìna mjazy Slìpjańskim fara­rjom Stefanom Huthom, dušepastyrku Schröckoweju a mnu.
Serbski cerkwiny Ÿeń se financìrujo z pjenjezymi kolekty a z darami wobŸìl­nikow.

Kake Ÿìło jo wósada w pœigótach na ten Ÿeń wugbała a kake nadawki sæo Wy pœiwzeli?

Pó tom až su byli głowne pœedewzeœa jasne, su se zachopili konkretne pœigóty. Wó zarìdowanje 3. julija w zalu Serbskego kulturnego centruma jo se póstarał wjed­nik towaristwa Mìræin Wirth. Wob­staranje techniki a stołow za wótwórje­nje cerkwinskego dnja a pœednosk sobotu w Rowniskej starej šuli a njeŸelu w SKC som mìł ja na starosæi. Pópšawem bìšo Njepilic dwór zaplanowany za zachopk cerkwinego dnja, ale tam jo bylo južo druge zarìdowanje. Tak smy musali za alternatiwnymi rumnosæami pytaœ. How stej nas pón Rowniska wejsna rada a Njepilic towaristwo wjelicnje pódprì­łej.

W programje njeŸelu su kœìli Rowniske głose, pozawnisty, mój syn Uwe ako solist a gerce Serbskego folklornego ansambla sobu statkowaœ.. Pœi rìšenju farskich gruntow, cerkwje a pœigótowanju rum­nos­æow a pœi drugich Ÿìłach jo wjele pilnych rukow pœipœemjeło. Wjelike pšo­senje tam njejo trìbne było.

Serbski cerkwiny Ÿeń jo mìł moto „Ja cu Was wochłoŸiœ“. Na kaki part jo se to wótbłyšæowało?

Pód toœ tym motom su byli póbitowanja stresowanym, wobœìžonym, pœeœì­žo­­nym a wšym tym kœesæijanam, kenž maju problemy wšednego dnja zmej­stro­­waœ. Tež rozterganosæ, kóta­raž se jawi w Slìpem dla problematiki bru­­nice, jo se namšy na wšakoraki part te­mati­zìrowała. W pœednosku wó serb­skich ro­wowych kamjenjach jo se pón na to po­kazało, z kótarymi starosæami su de­jali Rowniske luŸe pjerwjej se roze­stajaœ. Južo to, až jo se na cerkwinem
dnju wšyk­no w serbskej rìcy wótmìwało, jo było za wjele woglìdari „wochłoŸenje“.

Nowy pœedsedaà Domowiny Dawid Statnik jo we swójich póstrownych sło­wach direktnje k nìntejšnemu pro­ce­soju diskusije a rozestajenja z Vatten­fallom stojnišæo zabrał a swóju pódpìru pœilubił. To jo było našym wósadnikam „wochłoŸenje“.

Sæo Wy byli spokojom z woglìdom namše a drugich zarìdowanjow?

Wjaselim se, až jo južo sobotu wjele luŸi pœišło. Wìcej ako 70 jo jich było. Smy musali samo stoły stajiœ, aby kuždy mìstno mìł. Wjaselił som se tež póbitowanjam za Ÿiœi. NjeŸelu jo była cerk­wja z 125 namšarjami wjelgin połna. Nam jo se raŸiło, zapœimnuœ do wótbìga liturgije górnoserbšæinu, slìpjańšæinu a dolnoserbšæinu. A wšykno jo klapowało ze zastaranim: njeŸelu z wobjedom a wótpołdnja z kofejom a tykańcom. Row­niske głose su swój šyroki repertoire w małem programje pœedstajili. W swójich do wutšoby pœimajucych tekstach su spiwali pœedewšym wó rozžognowanju, kótarež muse domacne how na se wzeœ, a wó tom, až njekœì swóju domownju brunice dla spušæiœ. Tež pœedstajenje dolnoserbskich perikopow jo namakało na cerkwinskem dnju swójo mìstno. Wó zajm­nem pœednosku z Trudlu Ma­linkoweju wó kamjenjach na rowach na starem Row­niskem kjarchobje jo se w Casniku južo rozpšawiło. Kóńc togo lìta wujdu knigły knìni Malinkoweje z wuslìdkami jeje slìŸenja, na kótarež my Slìpjańske juž wjelgin narske smy.
We cełem wiŸone jo se nam póraŸiło, na dwìma dnjoma wjelebocny program póbitowaœ, což jo było teke naš zamìr. Wót wšyknych bokow smy jano słowa chwalby słyšali.

Wìsæe sæo pœišli z wjele luŸimi do roz­grona. Teke z wušym promštom EKBO Martin Herche?

Cerkwinski Ÿeń dawa nam móžnosæ, se ze wšyknymi zmakaœ a se rozgranjaœ, kenž maju w serbskem a cerkwinem žywjenju zagro­nity amt. Z wósadnymi z Dešna som jano cele krotko powìdał, ale som se prìdk wezeł, lìtosa k nim woglìdaœ.

Našomu wušemu promštoju jo był pœestajaà na pomo­cy. Njewócakane pœe­chwatanje jo za ­mn­jo było, až jo se generalny superinten­dent do cerkwinskego dnja zabìrał ze Slìpjańskeju stronu a problematiku wugla. Se wì, až smy pœipódla tež tšošku „Ÿìłali“. Bratš Herche, mója zastupnica Ana Kosacojc a ja, my smy se dojadnali na pœiduce temy našeje Serbskeje pœirady pœi EKBO. Až jo bratš Herche serbskemu wjelgin pœichylony, njejo jano w swójich póstrownych słowach zwuraznił. Mamy z nim mócnego partnarja w cerkwinskem wjednistwje.

Coœo nìkomu wugroniœ wósebny Ÿìk?
To mì œìžko pœiŸo, nìkogo wuzwignuœ a nikogo njezabyœ. Togodla cu se nej­pjer­wjej wšyknym Slìpjańskim a lu­Ÿam z cełeje wósady wuŸìkowaœ, kenž su k raŸenju cerkwinskego dnja pœi­no­so­wali. Weto pak cu se wósebnje wu­Ÿì­kowaœ Njepilic towaristwu a Row­ni­skej wejsnej raŸe, kótarejž njejstej nas sobotu jano ze samopjaconym tykań­com a kafejom góspodowałej, ale su se tež póstarałej wó rumnosæi. ìk tež Row­niskim głosam, gercam folklorne­go ansambla, Slìpjańskim kantorkam, pozaw­nistam a našomu kantoroju. Na kuždy pad njok zabyœ Jadwigu Ma­lin­kowu, ako jo Ÿar­­žała za Ÿiœi Bóžu słuž­bu a jo se zgromadnje z drugimi wó wob­­staranje Ÿiœi starała.

A. D.

Názory ètenáűù

zde se mùžete k tématu vyjádűit nebo reagovat na názory jinęch lidí...

 pűidat komentáű